-
1 ficus
fīcus, i and ūs ( dat. sing., gen., dat., and abl. plur., always of second decl.; in other cases of second or fourth; v. Neue, Formenl. 1, 532 sq.— Masc., Mart. 1, 65, 4; 7, 71, 6; Macr. S. 2, 16. The declension and gender were disputed even among the ancients; cf. Varr. L. L. 9, § 80 Müll.; Charis. p. 103 P.; Prisc. p. 713 ib.), f. [etym. dub.; cf. sukon, sWukon], a fig-tree.I.Lit.:II.cortex levis fico,
Plin. 16, 31, 55, § 126 sqq.:fici, quarum radices longissimae,
id. 16, 31, 56, § 130:exceptā fico,
id. 16, 26, 49, § 113:ficos mariscas in loco cretoso serito,
Cato, R. R. 8, 1, v. marisca:homini Phrygi, qui arborem fici numquam vidisset, fiscinam ficorum objecisti,
Cic. Fl. 17, 41: Ruminalis and Rumina, v. 1. Rumina, II. A. and B.:quod diceret, uxorem suam suspendisse se de ficu,
Cic. de Or. 2, 69, 278 (for which Quintilian, in making the same statement:quod uxor sua e fico se suspendisset,
Quint. 6, 3, 88):sub una ficu,
Plin. 7, 2, 2, § 21.— Poet.:pepedi diffissa nate ficus, i. e. ut ficus (cuius lignum magnopere fissile),
Hor. S. 1, 8, 47.—Transf.A.The fruit of the fig-tree, a fig: fici dulciferae, Enn. ap. Charis. p. 103 P. (Ann. v. 71 ed. Vahl.):B.ficis victitamus aridis,
Plaut. Rud. 3, 4, 59:Zacyntho ficos fieri non malas,
id. Merc. 5, 2, 102:per ficos, quas edimus,
Varr. R. R. 1, 41, 5:ex fici tantulo grano,
Cic. de Sen. 15, 52:suamque pulla ficus ornat arborem,
Hor. Epod. 16, 46: dum ficus prima calorque, etc., the first ripe figs (denoting the beginning of autumn), id. Ep. 1, 7, 5:pinguibus ficis pastum jecur anseris,
id. S. 2, 8, 88:nux ornabat mensas cum duplice ficu,
a split fig, id. ib. 2, 2, 122, v. also in the foll.—Ante- and post-class. in masc.: sicuti cum primos ficus propola recentes Protulit, Lucil. ap. Non. 154, 27:grossi,
Macr. S. 2, 16.—The piles (from their shape):cum dixi ficus, rides quasi barbara verba, Et dici ficos, Caeciliane, jubes. Dicemus ficus, quas scimus in arbore nasci: Dicemus ficos, Caeciliane, tuas (al. tuos, v. the commentators, ad loc.),
Mart. 1, 65, 4 (cf. the same sort of pun in another place, Mart. 7, 71).—Hence poet. transf., of one who has the piles, Mart. 4, 52, 2. -
2 fīcus
fīcus ī (ūs, Iu.; abl. ficū, C., H.), f a fig-tree: suspendisse se de ficu.—A fig: fiscina ficorum: ex fici grano: prima, the first ripe figs, H.: duplex, split, H.* * *Ifig; fig tree; haemorrhoids/piles (sg./pl.)IIfig; fig tree; haemorrhoids/piles (sg./pl.) -
3 ficus
ficus ficus, i f фиговое дерево, смоковница -
4 ficus
fīcus, ī u. ūs, f. (wahrscheinlich aus dem phönizischen phaggim, halbreife Feigen), I) der Feigenbaum, Scriptt. r. r. u.a.: arbor fici, Cic. u. Augustin. – masc., Cato r. r. 42. – II) die Feige, A) eig., Varro, Hor. u.a.: masc., Lucil. 198. Cael. Aur. de morb. chron. 3, 2, 26 u. ö. – poet., ficus prima, die »erste Feige« = der Anfang des Herbstes, Hor. ep. 1, 7, 5. – u. scherzh. v. Gesäß, Hor. sat. 1, 8, 47. – B) meton., die Feigwarze, Mart. 1, 65, 4 (masc.). Corp. inscr. Lat. 4, 1820 (femin.) – / Dat. Sing. immer fico, Genet. Plur. fast immer ficorum (ficuum nur Cael. Aur. de morb. chron. 2, 6, 92), Dat. u. Abl. Plur. gew. ficis ( doch ficubus bei Th. Prisc. 2, 15); vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 764–766 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 276 u. 277. – Nbf. fīcum (die Feige), Cael. Aur. de morb. chron. 3, 8, 113.
-
5 ficus
fīcus, ī u. ūs, f. (wahrscheinlich aus dem phönizischen phaggim, halbreife Feigen), I) der Feigenbaum, Scriptt. r. r. u.a.: arbor fici, Cic. u. Augustin. – masc., Cato r. r. 42. – II) die Feige, A) eig., Varro, Hor. u.a.: masc., Lucil. 198. Cael. Aur. de morb. chron. 3, 2, 26 u. ö. – poet., ficus prima, die »erste Feige« = der Anfang des Herbstes, Hor. ep. 1, 7, 5. – u. scherzh. v. Gesäß, Hor. sat. 1, 8, 47. – B) meton., die Feigwarze, Mart. 1, 65, 4 (masc.). Corp. inscr. Lat. 4, 1820 (femin.) – ⇒ Dat. Sing. immer fico, Genet. Plur. fast immer ficorum (ficuum nur Cael. Aur. de morb. chron. 2, 6, 92), Dat. u. Abl. Plur. gew. ficis ( doch ficubus bei Th. Prisc. 2, 15); vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 764-766 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 276 u. 277. – Nbf. fīcum (die Feige), Cael. Aur. de morb. chron. 3, 8, 113. -
6 ficus
fīcus, ī и ūs f.1) смоковница, фиговое дерево Cato, Col, Vr, J etc.2) смоква, фига Vr, H etc.prima f. H — первая фига, т. е. начало осени3) мед. нарост, кондилома M -
7 ficus
[st1]1 [-] fīcus, i, f. (fīcŭs, ūs, f.). a - figuier. - Cic. de Or. 2, 278. b - figue. - Cic. CM. 52; Flac. 41. - en général sing.: gén. Cic. Fl. 41; dat. -o ; abl. -u Cic. de Or. 2, 278 --- plur.: gén. -orum ; dat. -abl. -is m. (arbre) Cato. Agr. 42 II (figue) Lucil. 198. [st1]2 [-] ficus, i, m.: fic, verrue. - Mart. 1, 65, 4.* * *[st1]1 [-] fīcus, i, f. (fīcŭs, ūs, f.). a - figuier. - Cic. de Or. 2, 278. b - figue. - Cic. CM. 52; Flac. 41. - en général sing.: gén. Cic. Fl. 41; dat. -o ; abl. -u Cic. de Or. 2, 278 --- plur.: gén. -orum ; dat. -abl. -is m. (arbre) Cato. Agr. 42 II (figue) Lucil. 198. [st1]2 [-] ficus, i, m.: fic, verrue. - Mart. 1, 65, 4.* * *Ficus, secundae vel quartae declinationis, foem. g. Plin. Cic. Un figuier.\Ficus, fructus, secundae etiam declinationis et quartae, foeminini similiter generis. Une figue.\Ficus, Morbus, secundae declinationis, mascul. g. Martial. Un fic. -
8 ficus
фига (1. 16 § 1 D. 33, 6).Латинско-русский словарь к источникам римского права > ficus
-
9 Ficus
{Deutsch:} Feigenbaum (m){Русский:} фикус (м) -
10 ficus
fig tree. -
11 Ficus ficus, ligōnem ligōnem vocat
Он называет смоквы смоквами, кирку киркой.Эразм Роттердамский, "Изречения", II, 3, 5.Источником послужил Лукиан ("Как нужно писать историю", XLI), который, ссылаясь на некоего комического поэта, требует от историка "называть смокву смоквой, а корыто корытом".Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ficus ficus, ligōnem ligōnem vocat
-
12 Ficus carica
{Deutsch:} gemeiner Feigenbaum (m), echter Feigenbaum (m){Русский:} инжир (м), фиговое дерево (с) -
13 Ficus religiosa
{Deutsch:} heiliger Feigenbaum (m), Asvatha (f), Baniane (f), Banyan (m), Götzenbaum (m), Pappelfeigenbaum (m), Pipal (m){Русский:} баньян (м), баниан (м), фикус священный (м)Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Ficus religiosa
-
14 asinastra ficus
asinastra fīcus, eine uns unbekannte Feigenart, Cloat. b. Macr. sat. 3, 20 (2, 16), 1.
-
15 sulca ficus
sulca fīcus, s. 1. sulcus, a, um.
-
16 asinastra ficus
asinastra fīcus, eine uns unbekannte Feigenart, Cloat. b. Macr. sat. 3, 20 (2, 16), 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > asinastra ficus
-
17 sulca ficus
sulca fīcus, s. 1. sulcus, a, um.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sulca ficus
-
18 Chrysomphalus ficus
1. LAT Chrysomphalus ficus Ashmead2. RUS щитовка f чёрная померанцевая3. ENG Florida red scale, (circular) black scale4. DEU schwarze Tellerschildlaus f, rote Florida-Schildlaus f5. FRA pou m (rouge) de la Floride, kermès m de la FlorideVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Chrysomphalus ficus
-
19 Homotoma ficus
1. LAT Homotoma ficus (Linnaeus)2. RUS листоблошка f инжирная3. ENG fig sucker4. DEU Feigenblattsauger m5. FRA psylle m du figuierVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Homotoma ficus
-
20 Hypoborus ficus
1. LAT Hypoborus ficus Erichson2. RUS лубоед m инжирный3. ENG —4. DEU Feigenborkenkäfer m5. FRA scolyte m du figuierVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Hypoborus ficus
См. также в других словарях:
Ficus — Pour les articles homonymes, voir Figuier (homonymie) … Wikipédia en Français
Ficus — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Ficus (desambiguación). ? Ficus … Wikipedia Español
ficus — [ fikys ] n. m. • 1870; mot lat. « figuier » ♦ Plante d appartement (ulmacées) se présentant en Inde comme un arbre de grande taille que l on cultive pour son latex. ⇒ caoutchouc (4o). « Les ficus qui bordent la rue » (Camus). ● ficus nom… … Encyclopédie Universelle
ficus — FÍCUS, ficuşi, s.m. Plantă exotică lemnoasă cu frunzele mari, groase, totdeauna verzi şi strălucitoare, cultivată la noi ca plantă ornamentală de interior (Ficus elastica). – Din lat. ficus. Trimis de LauraGellner, 10.05.2004. Sursa: DEX 98 … … Dicționar Român
ficus — (plural ficus) sustantivo masculino 1. Género Ficus. Subgrupo de plantas arbustivas de la familia de las moráceas, propias de zonas cálidas: La higuera pertenece al género ficus. 2. Planta ornamental de hojas grandes, ovaladas y fuertes: Me han… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Ficus 4 — (Льорет де Мар,Испания) Категория отеля: Адрес: Can Xanca, 2 5, 17310 Льорет де Мар, Испани … Каталог отелей
ficus — [fī′kəs] n. pl. ficus [ModL < L, fig tree] any of a genus (Ficus) of tropical shrubs, trees, and climbing plants of the mulberry family, with glossy, leathery leaves, including the rubber plant: often grown indoors as an ornamental … English World dictionary
Ficus — Fi cus, n. [L., a fig.] A genus of trees or shrubs, one species of which ({F. Carica}) produces the figs of commerce; the fig tree. [1913 Webster] Note: {Ficus Indica} is the banyan tree; {F. religiosa}, the peepul tree; {F. elastica}, the India… … The Collaborative International Dictionary of English
ficus — c.1400, from L. ficus fig, fig tree (see FIG (Cf. fig)) … Etymology dictionary
Ficus [1] — Ficus (F. L.), Pflanzengattung aus der Familie der Moreae, Polygamie, Diöcie L.; ausgezeichnet durch einen fleischigen, fast ganz geschlossenen Fruchtboden, auf welchem wenige männliche Blüthen mit dreitheiligen Kelchen, häufiger weibliche mit… … Pierer's Universal-Lexikon
Ficus [2] — Ficus (lat.), 1) die Feige; 2) Feigwarze; 3) Feigmaal des Kopfs … Pierer's Universal-Lexikon